Postojeća velika crkva podignuta je na temeljima manje i veoma stare bogomolje. Za pronalaženje ovih temelja, koji datiraju iz kasno rimskih vremena, vezuju se mnoga čuda. Ktitori današnjeg hrama, koji je izgrađen 1857. g. bili su pop Jovan Madić i monah Vinijamin. Protomajstor bio je Matija Nešić iz Izatovca sa družinom. O ovim podacima saznajemo iz zapisa iznad prozora sa zapadne strane. Bugari su manastir harali 1885, 1913. i 1941. g. Pljačkali su ga i Čerkezi 1886. g. Priprata je renovirana 1947. g. nastojanjem monahinje Heruvime. Hram je oslikan 1869. g. Po sačuvanom zapisu saznajemo da je ovo delo, osrednje vrednosti, rad Vasilija pop-Hristova iz Riste iz Samokova. Nešto kasnije, ali samo delimično, oslikana je i priprata. Istočni zid ispred ulaza u naos oslikan je velikom kompozicijom "Borba dobra i zla".
Hram je građen kao jednobroda građevina u obliku trikonhosa, pomalo asimetrične osnove. Zidan je u sivom tesanom kamenu, naizmenično sa negašenim krečom. Krovna konstrukcija je pokrivena ćeramidom. Iznad krova se uzdiže visoko osmostrano kube, koga kruniše piramida na vrhu. Iako skromno, ovo sve asocira na moravski graditeljski stil. Kako oltarska apsida, tako i severna i južna pevnica, pokrivene su ćeramidom.
Veliki ikonostas je postavljen 1859. g. To potvrđuje ktitorski zapis na ikoni Bogorodice. Ikone slikane u baroknom stilu, ukrašene su izvanrednim duborezom.
Na ulazu u pripratu, sa leve strane je zajednička grobnica osnivača obnovljenog manastira, monaha Vinijamina i popa Jovana Madića, potonjeg monaha. Pop Jovan je prvobitno bio sahranjen u porti i to mesto je danas obeleženo mermernim krstom.
U manastiru se danas čuva nekoliko vrednih ikona većih dimenzija i značajnih starih knjiga. Po sačuvanom inventaru iz 1912. g. vidi se da je riznica bila veoma bogata.

oltar u manastiru