|
Ne postoje podaci ko je i kada osnovao beočinski manastir koji je posvećen prazniku Vaznesenja Hristovog (40. dan posle Uskrsa). Prvi put se pominje 1566-67. godine u turskim katastarskim defterima. Očigledno da je manastir bio u besparici sa početka XVII veka jer je iguman Longin išao 1622-23. godine u Rusiju da sakuplja milostinju za obnovu manastira i nabavku bogoslužbenih knjiga i utvari.
Tokom XVII veka manastir je za vreme austrijsko-turskih ratova sradao i obnavljaju ga monasi prebegli iz manastira Rače na Drini po odobrenju patrijarha Arsenija III Čarnojevića iz 1697. godine. 1815. godine ovde su prenete mošti svetog Stefana Prvovenčanog iz manastira Feneka, a 1875. godine u manastiru je umro i poznati pesnik Jovan Grčić Milenko i on je sahranjen u neposrednoj blizini crkve. Hram Vaznesenja Gospodnjeg iz 1732.godine. Stara grobljanska kapela Sv. velikomučenika Georgija "nad potokom" podignuta krajem 18.veka, rušena 1905.godine i obnovljena po projektu arh. Vladimira Nikolića.
Manastir Beočin je jedan od retkih koji nije razaran za vreme II svetskog rata ali je od strane ustaša ipak bio opljačkan (ikone sa ikonostasa, riznica, slike, kujundžijski radovi, biblioteka od 780 starih knjiga (63 rukopisa), rezbarije, gravure, odežde, sasudi, kao i vezena katapetazma monahinje Ane (XIV vek). Deo ovih predmeta je vraćen nakon završetka rata SPC. Danas manastir čine crkva, južno i zapadno krilo konaka i ogradni zidovi sa severa i zapada.
Manastir Beočin (prva polovina 16.veka)
21300 Beočin, Manastirska bb,
tel: 021/870-104
Nastojateljica igumanija Ekaterina(Radosavljević)
duhovnik: jerej Petar Kovačević
monahinje: Varvara (Radosavljević), Pelagija (Radić), Irina (Glamočanin) i iskušenica Radmila Gajić.
|
|