Roden je u mestu Kapadokiji, oko 330 godine, od oca Vasilija i majke Emilije, a u vreme cara Konstantina Velikog. U sedmoj godini roditelji njegovi, dadoše ga u školu, gde on, zbog bistrine svog uma izuci filozofiju za pet godina i ode u Atinu, gde nastavi svoje školovanje. Izucavao je sve svetske nauke toga vremena (filozofiju, astronomiju, retoriku). Školski drugovi su mu bili Grigorije Bogoslov i Julijan - car odstupnik.Krstio se u zrelim godinama, na reci Jordanu zajedno sa svojim bivšim uciteljem Evulom. Bio je punih deset godina episkop Kesarije Kapadokijske, postavši veliki pobornik pravoslavlja, odlika moralne cistote i verske revnosti, te se stoga s pravom naziva Veliki (sv. Vasilije Veliki). Uprkos svemu, postao je cvrst stub Crkve Hristove i nazvan je Pcelom Crkve Hristove, koja nosi med vernima i žaokom svojom bode jeretike. Sacuvana su mnoga njegova dela, bogoslovska, kanonska, apostolska, kao i služba nazvana po njegovom imenu. Ona se služi deset puta godišnje i to: 1. (14. januara), uoci Božica, uoci Bogojavljenja, u sve nedelje Casnog posta (osim Cvetne Nedelje), na Veliki Cetvrtak i na Veliku Subotu. Po prirodi veoma bolešljiv, poživeo je svega pedeset godina. Svoj zemni život skoncao je 1(14. januara) 379 godine, preselivši se u Carstvo Hristovo.

Tropar (glas 1):

Vo vsju zemlju izide vješcanije tvoje, jako prijemšuju slovo tvoje, imže bogoljepno naucil jesi, jestestvo sušcih ujasnil jesi celovjeceskija obicaji ukrasil jesi, carskoje svjašcenije oce prepodobne: moli Hrista Boga spastisja dušam našim.